Περιηγητικός τουρισμός
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο περιηγητικός τουρισμός αφορά περιηγήσεις, δηλαδή ταξιδεύω σε έναν ξένο τόπο και τριγυρίζω είτε για αναψυχή είτε για μελέτη των μνημείων, του τρόπου ζωής των κατοίκων, βιώματα και εμπειρίες με περιηγήσεις στη φύση κ.λπ.[1].
Ο σκοπός του περιηγητικού τουρισμού μπορεί να είναι φυσιολατρικός, εκπαιδευτικός, βελτίωσης φυσικής κατάστασης, υγείας και ευεξίας, επαγγελματικός και θρησκευτικός δηλαδή για να θαυμάσει κανείς τις ομορφιές της φύσης ή και για λόγους υγείας μιας και δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το περπάτημα στη φύση, αλλά και για να ασκηθεί, ενημερωθεί για αξιοθέατα με φυσικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον, να καταγράψει τις εμπειρίες ενός ταξιδιού και να τις μεταφέρει στο ευρύτερο κοινό μέσω της δημοσίευσης του υλικού των εμπειριών που αποκόμισε, να περιηγηθεί τόπους με προκηνήματα κ.ά παρόμοια.
Συνήθως όταν πρόκειται για περιηγήσεις σε ορεινές περιοχές πρόκειται για πεζοπορίες μεγάλων διαδρομών μέσα από χαραγμένα ορειβατικά μονοπάτια, άλλοτε πάλι όταν πρόκειται για για περιηγήσεις σε θαλάσια ή άλλα περιβάλλοντα πραγματοποιούνται με συνοδεία ατόμων π.χ περιηγήσεις σε διαδρομές υπο συνθήκες δύσκολες όπως οι έρημοι, σαβάνες, περιηγήσεις σε νησιωτικές περιοχές κ.ά[2][3].
Ο περιηγητικός τουρισμός στις απαρχές του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν την περίοδο του Μεσαίωνα οι περιηγητές ήταν ταξιδιώτες κυρίως γεωγράφοι και ιστορικοί όπως οι Όμηρος, Ηρόδοτος, Στράβωνας. Ακολούθως εκτός των γεωγραφικών και ιστορικών έργων των αρχαίων συγγραφέων παρατηρούμε ότι ο περιηγητισμός κατά τον Μεσαίωνα αναπτύσσεται λόγω της διεύρυνσης των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των διαφόρων πόλεων-κρατών, αυτοκρατοριών και της τεχνολογίας στα μέσα μεταφοράς (τύποι σκαφών). Οι έμποροι, οι διπλωμάτες, οι στρατιωτικοί, οι εκπρόσωποι και τα στελέχη της Εκκλησίας αναλαμβάνουν συχνά και τον ρόλο του περιηγητή συγγραφέα, που περιγράφει σε επιστολές και βιβλία τις εμπειρίες του κατά το διάβα των άγνωστων περιοχών που επισκέπτονταν ή και παρέμενε είτε για σύντομο είτε για αρκετά μεγάλο διάστημα. Ενδεικτικό παράδειγμα περιηγητικού έργου της μεσαιωνικής εποχής αποτελεί μεταξυ άλλων το υλικό συγγραφής που περιλαμβάνει επιστολές και ημερολόγια του εμπόρου και διπλωμάτη, Κυριάκου από την Αγκόνα (Cyriac of Ancona, Ciriaco de’ Pizzecolli)[4] που έζησε μεταξύ 1391-1452 δηλαδή την περίοδο πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Το έργο του αναφέρεται στα ταξίδια που πραγματοποίησε την εποχή εκείνη όπου περιγράφει μεταξύ άλλων και την κλασσική πολιτιστική κληρονομιά των αρχαίων χρόνων στους προορισμούς που επισκέπτονταν. Σταδιακά τόσο οι λεπτομερείς χάρτες και τα βιβλία ταξιδιού με χρήσιμες πληροφορίες για λιμάνια, χώρες, ήθη και έθιμα των λαών αρχίζουν να αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι Σταυροφορίες και οι Άγιοι Τόποι αποτελούν το πρώτο ερέθισμα για την επερχόμενη ανάπτυξη των μαζικών ταξιδιών. Οι μαζικές μετακινήσεις με γαλέρες των Δυτικών (Φράγκων, Ιταλών, Ισπανών, Γερμανών, Βέλγων κ.ά.) καθώς και Χριστιανών της πρώην Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για λόγους προσκηνύματος προς και από τους Αγίους Τόπους, έγιναν σύντομα μια νέα πραγματικότητα. Είχε ξεκινήσει η περίοδος της αναζήτησης και εξερεύνησης που μέσα από την Αναγέννηση θα οδηγήσει σταδιακά στο σύγχρονο φαινόμενο του περιηγητικού τουρισμού[5].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βικιλεξικό, Το ελεύθερο λεξικό (19 Νοεμβρίου 2020). «περιηγούμαι». Βικιλεξικό. Creative Commons.
- ↑ From Wikipedia,, the free encyclopedia. «Trail». Creative Commons.
- ↑ Βικιπαίδεια, Ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια. «Προσκύνημα». Creative Commons.
- ↑ Bodnar & Foss, E. W & C. (2003). Ciriaco, D’ Ancona, 1391-1452; Later Travels. USA: USA: Harvard College - The I Tatti Renaissance Library. σελ. 3. ISBN 0-674-00758-1.
- ↑ Βασιλειάδης, Χρήστος (2017). Η Διαχείριση και το Μάρκετινγκ των Τουριστικών Προορισμών. Θεσσαλονίκη: Αφοι Καραγιώργου Ο.Ε. σελ. 60. ISBN 978-618-83308-01.